ABSTRACT. W wystąpieniu podejmuję próbę namysłu nad obecnym stanem edukacji w Polsce i nad naszym (tj. akademickich nauczycieli filozofii) zadaniem w zaistniałej sytuacji. W związku z tym należy odpowiedzieć na następujące pytania.

- Co to jest edukacja i jakie są jej zadania? - Jaki jest obecna kondycja edukacji w Polsce? * Jakie posiada mankamenty? * Do czego prowadzi (doprowadził) taki stan rzeczy? - Jaką strategię działania powinniśmy w powstałej sytuacji przyjąć my –nauczyciele akademiccy? Po refleksji nad tymi kwestiami przechodzę do przedstawienia propozycji rozwiązania ostatniego z wymienionych dylematów.

Najpierw zastanawiam się, jak uczymy. Czy stosowane przez nas metody dydaktyczne współgrają: raz – z aktualnymi, postklasycznymi teoriami poznania, wiedzy i nauczania; dwa – z obecnymi potrzebami społecznymi?

Kierując się wieloma przesłankami, w dalszych rozważaniach przyjmuję następujące ZAŁOŻENIE: Mimo że większość z nas odeszła od klasycznej koncepcji poznawania, jego podmiotu oraz wiedzy i zajęła w tych kwestiach stanowisko postklasyczne, to w większości nie zmieniliśmy sposobu nauczania, który współgra z zarzuconymi przez nas poglądami.

Krótko wyjaśniam, jak rozumiem klasyczną i postklasyczną teorię poznania i ich kategorie. Następnie proponuję zastosowanie strategii „enklaw edukacyjnych” i charakteryzuję to przedsięwzięcie.