ABSTRACT. Οι εργασίες της Ομάδας Ανταλλαγών έχουν ως στόχο να αναδείξουν την λειτουργία μιας ‘κοινότητας διερεύνησης’, η οποία συγκροτήθηκε από εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης για τα Μαθηματικά, τους τρόπους με τους οποίους οι εκπαιδευτικοί αντιλαμβάνονται την συμμετοχή τους, καθώς και τις δυνατότητες επαγγελματικής τους ανάπτυξης μέσω αυτής, με βάση τα χαρακτηριστικά που καθορίζουν τον τρόπο συμμετοχής τους στην κοινότητα και υιοθετώντας την προσέγγιση της “κριτικής ευθυγράμμισης”, όπως την όρισε η Jaworski (2006). Οι εκπαιδευτικοί που συμμετέχουν στην κοινότητα έχουν 10-35 χρόνια διδακτικής εμπειρίας, είναι στην πλειονότητά τους γυναίκες και έχουν προσωπικό ενδιαφέρον για τα μαθηματικά και την διδασκαλία τους. Οι συνεδρίες της Ομάδας Ανταλλαγών έχουν οργανωθεί ως εξής: 1η συνεδρία: παρουσίαση του περιεχομένου (ενδεικτικά) των δράσεων επαγγελματικής ανάπτυξης (παρουσιάσεις διάρκειας 10 λεπτών) «Δράσεις επαγγελματικής ανάπτυξης στα Μαθηματικά: προκλήσεις και προβληματισμοί» Ά. Κλώθου & Α. Πετρίδου «Χωρικές έννοιες: Από την επιπεδοχώρα στο καρτεσιανό επίπεδο» Π. Αποστολίδου, Σ. Κυριμαλάκη & Λ. Χατζοπούλου «Γεωμετρικές Έννοιες και σχήματα. Από τον γεωμετρικό περίπατο στην ταξινόμηση παραλληλογράμμων» Β. Καραβοκύρη & Γ. Κούσουλα Συζήτηση διάρκειας 30 λεπτών: κριτική θεώρηση των θεμάτων που αναδείχθηκαν σε αλληλεπίδραση με τους/τις συμμετέχοντες/ουσες και οργάνωση της 2ης συνεδρίας. 2η συνεδρία: συζήτηση σε ομάδες με βάση το περιεχόμενο που διαμορφώθηκε στην 1η συνεδρία (40 λεπτά), συζήτηση στην ολομέλεια και διατύπωση συμπερασμάτων.

ABSTRACT. Τα σύγχρονα ΠΣ των μαθηματικών δεν αποτελούν πλέον απλές συλλογές μαθηματικών γνώσεων, στόχων μάθησης ή μαθησιακών αποτελεσμάτων.  Η διεθνοποίηση και η παγκοσμιοποίηση της οικονομίας, η τεχνολογική ανάπτυξη και η ραγδαία ανάπτυξη σε όλα τα πεδία της ανθρώπινης δράσης ανέδειξαν την ανάγκη για ΠΣ που καλλιεργούν την κριτική και εφευρετική σκέψη, τις δεξιότητες επικοινωνίας, συνεργασίας και πληροφόρησης, τον πολιτικό γραμματισμό, την ευαισθητοποίηση σε θέματα περιβάλλοντος και τις διαπολιτισμικές δεξιότητες.

Επιπλέον, o συνεχής αποκλεισμός παιδιών αλλά και ενηλίκων, που ανήκουν κυρίως σε ευάλωτες ομάδες, από την πρόσβαση στην μαθηματική γνώση και σκέψη και που αναγνωρίζονται ως ιδιαίτερης αξίας για κάθε πολίτη της σύγχρονης κοινωνίας, ανέδειξε την σημασία ενός ΠΣ των μαθηματικών που λαμβάνει σοβαρά υπόψη την σχέση μεταξύ ιδεολογίας, εξουσίας και κουλτούρας (Bartolomé, 2011). Ένα τέτοιο ΠΣ θα πρέπει να προωθεί ζητήματα κοινωνικής δικαιοσύνης, να υποστηρίζει τους μαθητές να ‘διαβάζουν και να γράφουν τον κόσμο με τα μαθηματικά’ και να αναπτύσσουν δεξιότητες και ικανότητες που απαιτούνται για την συμμετοχή σε δημοκρατικές διαδικασίες, όπως η κριτική σκέψη, η συνεργασία, η συλλογική λήψη αποφάσεων, ο σεβασμός, τα ατομικά δικαιώματα, οι ίσες ευκαιρίες, η ενεργός συμμετοχή και η ενημερωμένη (updated) επιλογή (Olawale 2021).

Στόχος της παρούσας Ομάδας Ανταλλαγών είναι να ‘τοποθετήσει’ το νέο ΠΣ για τα μαθηματικά για μαθητές 6 – 18 ετών (Δημοτικό σχολείο, Γυμνάσιο, Λύκειο) στον ανωτέρω διεθνή χάρτη ανάπτυξης των σύγχρονων ΠΣ, να παρουσιάσει και να εξηγήσει τις κρίσιμες έννοιες που υιοθετεί, καθώς και την πρόταση οργάνωσής του.  Τέλος, να δημιουργήσει ευκαιρίες αναστοχασμού για τις προοπτικές που προσφέρει στον μετασχηματισμό της διδακτικής πράξης στα μαθηματικά προς την κατεύθυνση της εκπαίδευσης δημοκρατικών πολιτών.

ABSTRACT. Ο Ευρωπαϊκός Χώρος Σχολικής και Τριτοβάθμιας Εκπαίδευσης και Έρευνας διέρχεται μια διαδικασία μετασχηματισμού, που θα ωθήσει την Ευρώπη σε ηγετική θέση στην πορεία προς μια πράσινη ψηφιοποίηση των κοινωνιών. Το περιβάλλον μάθησης, συμπεριλαμβανομένων των μεθόδων και των χώρων, αναμένεται να αλλάξει δραστικά. Με τη γνώση των σημερινών τεχνολογιών μπορούμε μόνο να φανταστούμε το μέλλον. Όπως, η Εκπαίδευση STEAME καθιστά τον δρόμο προς τα εμπρός σχεδόν ξεκάθαρο. Στη συζήτηση αυτή θα επιχειρήσουμε να περιγράψουμε τη μάθηση στο μέλλον στη σχολική και τριτοβάθμια εκπαίδευση, καθώς η εξέλιξή τους θα πρέπει να αναπτυχθεί παράλληλα.

ABSTRACT. Το θέμα της ομάδας ανταλλαγών είναι η μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο αναφορικά σε δύο άξονες προβληματισμού: (α) τις αλλαγές στον μαθηματικό και στον παιδαγωγικό λόγο από τη μία βαθμίδα στην άλλη και (β) πιθανά μοντέλα επιμόρφωσης εκπαιδευτικών σχετικά με τη μετάβαση από τη μία βαθμίδα στην άλλη. Η αφόρμηση της προτεινόμενης ομάδας ανταλλαγών έρχεται από το Επιμορφωτικό Πιλοτικό Πρόγραμμα («ΕΠΠ» για συντομία) με τίτλο «Μαθηματικές διαδρομές μετάβασης από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο» που πραγματοποιείται από τον Νοέμβριο του 2023 μέχρι τον Απρίλιο του 2024 στο Ηράκλειο της Κρήτης. Το ΕΠΠ απευθύνεται σε εκπαιδευτικούς πρωτοβάθμιας και δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης που διδάσκουν Μαθηματικά στην ΣΤ΄ Δημοτικού και Α΄ Γυμνασίου αντίστοιχα και έχει ως αντικείμενο τη μετάβαση από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο στο πλαίσιο του μαθήματος των Μαθηματικών. Ο σχεδιασμός και ο συντονισμός των συναντήσεων γίνεται από τέσσερεις συμβούλους εκπαίδευσης της πρωτοβάθμιας και της δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης του Ηρακλείου Κρήτης σε συνεργασία με την ομάδα MathTASK του University of East Anglia (UEA).

ABSTRACT. Το παρόν άρθρο μελετά το φαινόμενο της μετάβασης από την δευτεροβάθμια στην τριτοβάθμια εκπαίδευση στο πλαίσιο της μαθηματικής εκπαίδευσης. Αντλώντας θεωρητικά από μεταμοντέρνες θεωρίες και μεθοδολογίες αντιμετωπίζει το φαινόμενο ως γίγνεσθαι επιδιώκοντας κατανοήσει πως οι φοιτητές βιώνουν τις προκλήσεις και τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν κατά την συμμετοχή τους στα διαφορετικά συστήματα διδασκαλίας, μάθησης και κοινωνικής ζωής.

ABSTRACT. Μέσω της παρούσας μελέτης γίνεται μια προσπάθεια ανάδειξης προβλεπτικών παραμέτρων των πρώιμων μαθηματικών δεξιοτήτων των μαθητών με νοητική αναπηρία μέσω των πρώιμων εμπειριών που βιώνουν οι μαθητές στο οικογενειακό τους περιβάλλον. Το δείγμα της μελέτης αποτέλεσαν 187 ζεύγη γονέων (μητέρα - πατέρας) παιδιών με νοητική αναπηρία προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας. Για τη διερεύνηση του προαναφερθέντος σκοπού αξιοποιήθηκε η θεωρία καταστροφών. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας κατέδειξαν με σαφήνεια ότι η κατάκτηση των πρώιμων μαθηματικών εννοιών από παιδιά προσχολικής και πρώτης σχολικής ηλικίας με νοητική αναπηρία αποτελεί ένα σύνθετο φαινόμενο με σαφώς προσδιορισμένο και δυναμικό χαρακτήρα των συνδεόμενων διαδικασιών, στο οποίο ταυτόχρονα ενυπάρχουν γραμμικές και μη-γραμμικές συμπεριφορές. Τα ευρήματα συζητούνται με άξονα την ανάδειξη πρακτικών εφαρμογών.

ABSTRACT. Στόχος της παρούσας εργασίας είναι η περιγραφή της συναρτησιακής σκέψης ως συμμεταβολή για μαθητές Β΄ Γυμνασίου έως Α΄ Λυκείου μέσω ενός θεωρητικού μοντέλου που αναφέρεται σε τύπους συλλογισμού. Με βάση τη σύνθεση της βιβλιογραφίας, υποθέσαμε ότι πέντε τύποι συλλογισμού εμπλέκονται στο συναρτησιακό λογισμό ως συμμεταβολή. Οι πέντε τύποι συλλογισμού περιλαμβάνουν: την κατανόηση της συνάρτησης ως αντιστοιχία, την αναγνώριση της κατεύθυνσης της αλλαγής των δύο ποσοτήτων, τον υπολογισμό του σταθερού ρυθμού μεταβολής, τη διάκριση μεταξύ διαφορετικών ρυθμών μεταβολής και τη σύγκριση της έντασης του ρυθμού μεταβολής. Στην έρευνα συμμετείχαν 230 μαθητές από Ελλάδα και Κύπρο. Τα αποτελέσματα επιβεβαίωσαν τη δομή του μοντέλου και έδειξαν τις σχέσεις μεταξύ των πέντε διαφορετικών τύπων συλλογισμού.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα στοχεύει στη διερεύνηση της επίδοσης των μαθητών σε ανοικτά προβλήματα γεωμετρίας και των λαθών που σε αυτά γίνονται και καταδεικνύουν συγκεκριμένες παρανοήσεις. Στην έρευνα συμμετείχαν 380 μαθητές Στ΄ τάξης δημοτικού σχολείου στην Κύπρο. Εργαλείο συλλογής δεδομένων αποτέλεσε ένα δοκίμιο με 16 ανοικτά προβλήματα γεωμετρίας. Αναλύονται και ερμηνεύονται τα λάθη που προέκυψαν σε δύο συγκεκριμένα προβλήματα, τα οποία εξασφάλισαν τον υψηλότερο Μέσο Όρο ως προς την επίλυσή τους. Η ερμηνεία των λαθών αυτών μας επιτρέπει να εντοπίσουμε τυχόν παρανοήσεις που υπάρχουν και χρήζουν διδακτικής αντιμετώπισης.

ABSTRACT. Η παρούσα θεωρητική εργασία διερευνά το φιλοσοφικό πλαίσιο του Gilles Deleuze και την εφαρμογή του στον τομέα της εκπαίδευσης, εστιάζοντας συγκεκριμένα στη διδασκαλία των μαθηματικών στα δημοτικά σχολεία. Οι ιδέες του Deleuze, ιδιαίτερα ο συσχετισμός της βιωμένης εμπειρίας και της ριζωματικής φύσης της μάθησης, προσφέρουν μια μοναδική θεώρηση για την επαναξιολόγηση του παραδοσιακού σχεδιασμού προγραμμάτων σπουδών και των παιδαγωγικών προσεγγίσεων. Η εργασία διερευνά πώς οι έννοιες του Deleuze μπορούν να συμβάλουν σε ένα πιο δυναμικό και μαθητοκεντρικό πρόγραμμα σπουδών μαθηματικών που λαμβάνει υπόψη τις βιωμένες εμπειρίες των μαθητών του δημοτικού σχολείου.

ABSTRACT. Ένα νέο Πρόγραμμα Σπουδών (Π.Σ.) για το μάθημα των Μαθηματικών έχει ήδη εκπονηθεί από ομάδες ερευνητών της Διδακτικής των Μαθηματικών. Στην εργασία αυτή εξετάζεται η οργάνωση των προσδοκώμενων μαθησιακών αποτελεσμάτων (Π.Μ.Α.) στη θεματική ενότητα των θετικών ρητών αριθμών από την Α΄ μέχρι την ΣΤ΄ δημοτικού. Ειδικότερα, αναλύεται και διευκρινίζεται η τροχιά μάθησης που προτείνει το νέο Π.Σ. στη συγκεκριμένη ενότητα. Διαπιστώνεται ότι οι συγγραφείς έλαβαν υπόψη τους και αξιοποίησαν ερευνητικά βασισμένες πορείες ανάπτυξης της ιδέας του κλάσματος.

ABSTRACT. Σύγχρονες έρευνες υποστηρίζουν τη σημασία της εμπλοκής των μαθητών και μαθητριών από την πρώτη σχολική ηλικία με δραστηριότητες στατιστικής. Η παρούσα εργασία διερευνά τους τρόπους απαντήσεων των μαθητών και των μαθητριών Α και Β Δημοτικού όταν συμμετέχουν σε δραστηριότητες στατιστικής πρόβλεψης. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε με 67 μαθητές και μαθήτριες ενός τυπικού δημόσιου σχολείου μέσω συνεντεύξεων που δόθηκαν πριν και μετά την ολοκλήρωση μίας σχετικής διδακτικής παρέμβασης στη σχολική τάξη. Τα αποτελέσματα της παρούσας έρευνας δείχνουν ότι οι μαθητές και οι μαθήτριες ανέπτυξαν μια ποικιλία απαντήσεων σε δραστηριότητες πρόβλεψης.

ABSTRACT. Σκοπός της παρούσας έρευνας είναι να διερευνήσει την προσέγγιση των μαθητών κατά την αναγνώριση και την κατασκευή αξονικής συμμετρίας. Πιο συγκεκριμένα, κατά πόσο συσχετίζονται οι στρατηγικές που ακολουθούν με τις τυπικές κι άτυπες γνώσεις που έχουν για την αξονική συμμετρία, οι οποίες προέρχονται από τη διδασκαλία και από την εμπειρία τους αντίστοιχα. Το δείγμα της παρούσας μελέτης αποτέλεσαν 15 μαθητές Στ΄ Δημοτικού και ακολουθήθηκε ποιοτική προσέγγιση. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι οι μαθητές αξιοποιούν την άτυπη γνώση τους κατά την αναγνώριση ακολουθώντας μια ολιστική προσέγγιση, ενώ αντίθετα επικαλούνται την τυπική κατά την κατασκευή επιλέγοντας την αναλυτική προσέγγιση.

ABSTRACT. Ο κάθε πολίτης αισθάνεται εκτεθειμένος σε ασαφή προβλήματα, παγκόσμια, αμφιλεγόμενα, πολύπλοκα, αξιακά βεβαρημένα κοινωνικο-επιστημονικά ζητήματα, όπως η πανδημία και η κλιματική αλλαγή. Η κοινωνία μας είναι γεμάτη από ατομικό και κοινό άγχος, άρνηση και αδράνεια, που τελικά οδηγεί σε εκθετική αύξηση του κινδύνου για συνέπειες σε ευρύτερη έκταση. Εντείνεται η ρητορική για εκπαιδευτικό μετασχηματισμό με στόχο να παρέχει στους μαθητές εμπειρία ώστε να αντιμετωπίσουν τέτοια ζητήματα συμμετοχικά και έχοντας αποκτήσει γνώσεις. Σε αυτό το άρθρο συζητώνται θέματα παιδαγωγικού σχεδιασμού για την καλλιέργεια του ορθολογισμού και της μαθηματικής σκέψης ως μέσο αντιμετώπισης τέτοιων ζητημάτων.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τον βαθμό συμβολής της χρήσης νέων τεχνολογιών στην κατανόηση της έννοιας της παραγώγου συνάρτησης σε σημείο από μαθητές της μουσουλμανικής μειονότητας της Θράκης, οι οποίοι αντιμετωπίζουν δυσκολίες στη χρήση της ελληνικής γλώσσας. Η μέθοδος της έρευνας ήταν η έρευνα δράσης, καθώς ο διδάσκων στη σχεδιασμένη διδακτική παρέμβαση ήταν ταυτόχρονα και μελετητής στην έρευνα. Τα αποτελέσματα της έρευνας έδειξαν ότι η χρήση των δυναμικών περιβαλλόντων μάθησης συμβάλλει θετικά στην κατανόηση της έννοιας της παραγώγου συνάρτησης σε σημείο, υποκαθιστώντας επικοινωνιακές δυνατότητες της ελληνικής γλώσσας.

ABSTRACT. Η εργασία μελετάει τη νοηματοδότηση της περιοδικής συμμεταβολής από μαθητές Β’ Λυκείου, καθώς δημιουργούν χορευτικά animation που ταιριάζουν σε μουσικά κομμάτια μέσω ψηφιακών τεχνολογιών. Οι μαθητές διερεύνησαν ποικίλες αναπαραστάσεις τριγωνομετρικών συναρτήσεων και προσεγγίσεων σειρών Fourier για να αποτυπώσουν προσωπικές καλλιτεχνικές ιδέες που συνέδεαν με τη μουσική. Η ανάλυση εστιάζει στον ρόλο των ψηφιακών αναπαραστάσεων και των αισθητικών εμπειριών των μαθητών στη νοηματοδότηση περιοδικής συμμεταβολής που εκφράζει την αλλαγή γεωμετρικών μεγεθών ως προς τον χρόνο.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα μελετά τον ρόλο της συνέργειας ενός χειραπτικού τεχνουργήματος (δίπλωση χαρτιού) και ενός ψηφιακού (Geometer’s Sketchpad) στη νοηματοδότηση της υποθετικής πρότασης «αν…τότε» και της απόδειξης κατά την εμπλοκή μαθητών/-ριών Α’ Λυκείου με κατασκευαστικά-αποδεικτικά προβλήματα. Η συνδυαστική αξιοποίηση του θεωρητικού πλαισίου των Μαθηματικών Πεδίων Εργασίας και της Θεωρίας Σημειωτικής Διαμεσολάβησης ανέδειξε τον κρίσιμο ρόλο της συνέργειας των δύο πεδίων στην κατανόηση των δομικών στοιχείων μιας υποθετικής πρότασης, στην διερεύνηση εικασιών και μεθόδων επικύρωσής τους, στη γενίκευση προτάσεων και στη δόμηση τυπικών αποδείξεων.

ABSTRACT. Στην πιλοτική αυτή έρευνα γίνεται μια προσπάθεια να εντοπιστούν και να κατηγοριοποιηθούν οι αιτίες που πυροδοτούν ενέργειες ελέγχου κατά τη διάρκεια της συνεργατικής επίλυσης προβλήματος στη Γεωμετρία της Β’ Λυκείου. Καταγράφεται μια ποικιλία τέτοιων αιτιών που η αφετηρία τους μπορεί να είναι η αλληλεπίδραση μεταξύ των μελών της ομάδας (κοινωνικός πόρος), το ίδιο το άτομο (ατομικός πόρος) ή η κατάσταση πλαίσιο του προβλήματος (περιβαλλοντικός πόρος). Τα ευρήματα δείχνουν ότι τον καθοριστικό ρόλο στην επίλυση παίζουν οι κοινωνικοί πόροι, χωρίς ωστόσο να φαίνεται προς το παρόν η ύπαρξη κάποιου μοτίβου που να συνδέει συγκεκριμένους κοινωνικούς πόρους με συγκεκριμένες ενέργειες ελέγχου

ABSTRACT. This research examines the stages of students' conceptualisation of Mathematical process through an activity with the addition of drama-based, embodied learning and an emphasis on role-playing. The intervention, which was implemented within three teaching hours, in the third grade Geometry class of a Model School, involved students' use of manipulative tools to construct four scaled proofs. The role design of the teaching intervention was based on the individual stages of the conceptualization of Mathematical proof construction. The data of the research were the worksheets as well as the transcripts of the students during the teaching intervention and the concluding reflective discussion in the classroom plenary. The results indicated a homogeneous distribution in terms of students' engagement and adherence to their roles, as well as relatively even activity in terms of the stages of conceptualisation of Mathematical proof construction.

ABSTRACT. Οι μαθητές αντιμετωπίζουν δυσκολίες με την κατανόηση της χρήσης των γραμμάτων ως σύμβολα στην άλγεβρα. Στην παρούσα μελέτη εξετάζεται κατά πόσο οι εν ενεργεία μαθηματικοί Β’βάθμιας εκπαίδευσης μπορούν να ερμηνεύσουν τα συνηθισμένα λάθη των μαθητών με το συγκεκριμένο αλγεβρικό συμβολισμό, αλλά και κατά πόσο μπορούν να επιλύσουν αλγεβρικά έργα με χρήση μεταβλητών. Σε 14 μαθηματικούς δόθηκαν 9 διδακτικά σενάρια, μέσω ατομικών ημιδομημένων συνεντεύξεων. Τα αποτελέσματα έδειξαν ότι υπάρχουν πτυχές της κοινής γνώσης περιεχομένου αλλά και της μαθηματικής γνώσης για τη διδασκαλία στις οποίες οι συμμετέχοντες παρουσίασαν αρκετές ελλείψεις.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα μελετά την εξέλιξη της αισθητικής διερεύνησης εστιάζοντας κυρίως στον παραγωγικό της ρόλο. Οι συμμετέχοντες ήταν δύο μαθητές της Γ΄ Λυκείου με άριστη επίδοση στα μαθηματικά. Στους μαθητές ζητήθηκε να συσχετίσουν δύο ποιήματα με τρεις γνωστές μαθηματικές αποδείξεις. Τα ερευνητικά δεδομένα ήταν τα φύλλα εργασίας των μαθητών, οι απομαγνητοφωνήσεις της παρέμβασης, καθώς και οι σημειώσεις πεδίου. Η ανάλυση των ερευνητικών δεδομένων συνδέθηκε με τα τρία στάδια του παραγωγικού ρόλου της αισθητικής, την αναγνωριστική επαφή με το ερέθισμα, την απόκτηση οικειότητας και την αξιοποίηση των γνώριμων εργαλείων. Στο τρίτο στάδιο ο ένας από τους δύο μαθητές ανέπτυξε πρωτότυπες συνδέσεις ανάμεσα στα μαθηματικά και την ποίηση.

ABSTRACT. Στην παρούσα εργασία μελετήσαμε την εμπλοκή μαθητών Α΄ Γυμνασίου με το κοινωνικοεπιστημονικό θέμα των ατυχημάτων στους δρόμους μιας μικρής πόλης και την ανάπτυξη και εξέλιξη των επιχειρημάτων τους. Τα επιχειρήματα κατηγοριοποιήθηκαν σε 4 επίπεδα ανάλογα με την δομή τους , σύμφωνα με το απλό σχήμα του Toulmin. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την δυσκολία ανάπτυξης επιχειρημάτων υψηλού επιπέδου με εγγυήσεις που στηρίζονται στα δεδομένα.

ABSTRACT. Η παρούσα μελέτη εξετάζει κατά πόσο μέσω της μαθηματικής εκπαίδευσης (ΜΕ) μπορεί να αναπτυχθεί η ιδιότητα του ενεργού πολίτη με την αξιοποίηση κατάλληλα διαμορφωμένων δραστηριοτήτων όταν το πλαίσιο αφορά στην κλιματική αλλαγή. Τα δεδομένα που παρουσιάζονται και αναλύονται προέρχονται από συνεντεύξεις που ακολούθησαν μια διδακτική παρέμβαση στη Γ΄ Γυμνασίου, εστιασμένη στην ανάπτυξη διαφόρων τύπων γνώσης.

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία βασίστηκε σε εν εξελίξει έρευνα σε σωφρονιστικά καταστήματα νέων στο πλαίσιο του ερευνητικού προγράμματος ACTinPRISON [1]. Αφορά στην ανάπτυξη μαθηματικού γραμματισμού σε νεαρούς κρατούμενους σε χώρους ισότιμης συμμετοχής με μελλοντικούς εκπαιδευτικούς και στοχεύει τόσο στην ενδυνάμωση και την ομαλή επανένταξη των πρώτων, όσο και την προετοιμασία των δεύτερων για τη διαχείριση της ετερότητας σε πραγματικές συνθήκες. Η επιλογή διαλογικής μεθοδολογικής προσέγγισης (Κριτική Επικοινωνιακή Μεθοδολογία-ΚΕΜ) φαίνεται να ανταποκρίνεται στην υλοποίηση των παραπάνω στόχων.

ABSTRACT. Η διερεύνηση των πολιτικών διαστάσεων της μαθηματικής εκπαίδευσης έχει αποτελέσει αντικείμενο έντονου ερευνητικού ενδιαφέροντος τα τελευταία χρόνια, καθώς σχετίζεται με την αναπαραγωγή και όξυνση των κοινωνικών ανισοτήτων. Για μια προσπάθεια εκδημοκρατισμού της μαθηματικής εκπαίδευσης είναι απαραίτητη η ενεργός συμβολή του εκπαιδευτικού. Το εμπειρικό μέρος της εργασίας αποτελεί μια μελέτη περίπτωσης που εστιάζει στις πεποιθήσεις ενός εκπαιδευτικού μαθηματικών της Β’ βάθμιας σχετικά με τις πολιτικές διαστάσεις της μαθηματικής εκπαίδευσης και πραγματοποιείται μια προσπάθεια σύνδεσής τους με την αφηγηματική διάσταση της ταυτότητας του.

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία μελετά αυτό-αναφορές μαθητών που συναντούν άκρως αντίθετα επίπεδα πρόκλησης στα Μαθηματικά (πολύ εύκολα-ΠΕυ ή πολύ δύσκολα-ΠΔυ) περιγράφουν περιπτώσεις ενεργού συμμετοχής τους στην τάξη των Μαθηματικών. Στην έρευνα συμμετείχαν 141 μαθητές Δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης, 80 μαθητές περίπτωσης ΠΕυ και 61 μαθητές περίπτωσης ΠΔυ. Οι παράγοντες ενεργού συμμετοχής που αναδείχθηκαν από τις αυτό-αναφορές των μαθητών ταξινομούνται στις εξής διαστάσεις: α) διδακτική, β) η κοινωνική, γ) η γνωστική και δ) η διάσταση της μη-συμμετοχής. Ομοιότητες και διαφορές αναγνωρίστηκαν στις δύο ομάδες των μαθητών περίπτωσης.

ABSTRACT. Η παρούσα μελέτη εξετάζει τις δράσεις και τις αλληλεπιδράσεις δύο μαθητριών κατά τη συνεργατική επίλυση ενός μαθηματικού προβλήματος. Η ανάλυση τοποθετεί κεντρικά την αυτοαντίληψη των δύο μαθητριών σχετικά με τις μαθηματικές τους δυνατότητες, καθώς την συσχετίζει τόσο με την ατομική πορεία επίλυσης του προβλήματος της καθεμίας, όσο και με τη διάδραση τους κατά την δραστηριότητα. Ειδικότερα, οι μαθήτριες, επιλέχθηκαν, με βάση την αυτοαντίληψη για τις ικανότητές τους στα μαθηματικά και την ετερότητα που παρουσιάζουν στα πλαίσια αυτής, όπως συζητήθηκε κατα τη διενέργεια συνεντεύξεων και έπειτα, σχεδιάστηκε ένα ανοιχτό μαθηματικό πρόβλημα διαβαθμισμένης πολυπλοκότητας, το οποίο επίλυσαν συνεργατικά. Στόχος της εργασίας μας ήταν να φωτίσουμε κατά πόσο η συνεργασία των δύο μαθητριών διαφορετικής αυτοαντίληψης ως προς τις μαθηματικές τους δυνατότητες ενθαρρύνει την ενεργή συμμετοχή και την ανάπτυξη των δικών τους ιδεών και λύσεων, ενδυναμώνοντάς τες και αντανακλώντας, πιθανόν, τις συμπεριληπτικές αξίες.

ABSTRACT. Στο επικοινωνιογνωστικό πλαίσιο για τη μάθηση, οι επικοινωνιογνωστικές συγκρούσεις κατά την εξέλιξη του μαθηματικού λόγου των μαθητών θεωρούνται ευκαιρίες για μάθηση. Καθώς μια μαθήτρια Γυμνασίου αντιμετωπίζει μαθηματικά έργα σχετικά με την έννοια της συνάρτησης και μετακινεί τη σκέψη της στο φάσμα των ρουτινών, η εργασία διερευνά την ύπαρξη επικοινωνιογνωστικών συγκρούσεων και αναζητά τα χαρακτηριστικά των έργων που τις προκαλούν. Η ανάλυση των δεδομένων ανέδειξε επικοινωνιογνωστικές συγκρούσεις από τη διαφοροποιημένη χρήση των οπτικών διαμεσολαβητών ή από λόγους διαφορετικών μαθηματικών πεδίων.

ABSTRACT. Παρόλο που ο άτυπος συμπερασματολογικός συλλογισμός έχει διερευνηθεί εκτεταμένα στο πεδίο της Στατιστικής Εκπαίδευσης, η κοινωνική ανάδυση της αβεβαιότητας ως πτυχής αυτού φαίνεται πως δεν έχει λάβει την απαιτούμενη προσοχή. Η παρούσα εργασία εστιάζει στις συλλογιστικές πτυχές μαθητών Β' Δημοτικού που σχετίζονται με την αβεβαιότητα και στην κοινωνική αξιολόγηση αυτών, στο πλαίσιο των συζητήσεων εντός ομάδας. Προκειμένου να φωτιστούν κοινωνικά χαρακτηριστικά του συλλογισμού, αξιοποιείται ο «συναγωγισμός» ως θεωρία υποβάθρου. Τα αποτελέσματα υποδεικνύουν την αλληλεπίδραση γνωστικών και κοινωνικοπολιτισμικών πτυχών συλλογισμού, καθώς οι μαθητές μετακινούνται από την απόλυτη βεβαιότητα στην αβεβαιότητα για τα συμπεράσματά τους.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα εξετάζει τη μαθηματική δραστηριότητα 6 μαθητών Γυμνασίου καθώς αυτοί έπαιξαν, τροποποίησαν και επανασχεδίασαν δύο παιχνίδια κατηγοριοποίησης αναφορικά με τις έννοιες των συνόλων αριθμών και της γωνίας σε μια διαδικτυακή πλατφόρμα με την ονομασία ‘Sor.B.E.T’. Σύμφωνα με τα αποτελέσματα της έρευνας, έπειτα από ποιοτική ανάλυση των δεδομένων, μέσω της ταξινόμησης παραδειγμάτων και μέσω της δημιουργίας παραδειγμάτων οι μαθητές ανέπτυξαν διαδικασίες κατηγοριοποίησης, παράλληλα με την κατασκευή νοημάτων σχετικά με: α) την έννοια της γωνίας και β) την έννοια των συνόλων των αριθμών, τα όρια καθενός και τις μεταξύ τους σχέσεις.

ABSTRACT. Στην εργασία παρουσιάζεται μέρος μιας συστηματικής επισκόπησης άρθρων δημοσιευμένων σε περιοδικά μεταξύ 2021 και 2024 σχετικά με την αξιοποίηση της τεχνητής νοημοσύνης στη μαθηματική εκπαίδευση. Η συστηματική επισκόπηση ακολούθησε το πρωτόκολλο PRISMA. Ειδικότερα μέσα από ανάλυση του περιεχομένου 29 άρθρων που εντοπίστηκαν, αναδείχθηκε η κατανομή του ερευνητικού ενδιαφέροντος σε κατηγορίες τεχνητής νοημοσύνης, σε μαθηματικά πεδία και σε βαθμίδες εκπαίδευσης που υιοθετήθηκαν. Η εργασία συμβάλλει στην ενημερότητα για το πρόσφατο ερευνητικό έργο στην περιοχή.

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία αφορά τη χρήση παραμυθιών στη διδασκαλία των μαθηματικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Μελετά την ισότιμη συμμετοχή μαθητών με ήπιες μαθησιακές δυσκολίες καθώς και εκείνων που κατανοούν τα μαθηματικά του σχολείου εύκολα σε σχέση με τους συμμαθητές τους. Εστιάζει μέσω της grounded theory στα μαθηματικά επιχειρήματα που ανέπτυξαν οι μαθητές. Η δραστηριότητα βασίζεται στο παραμύθι «Όταν η Γραμμή συνάντησε τον Κύκλο» και εφαρμόστηκε σε μία τάξη Γυμνασίου. Τα αποτελέσματα δείχνουν την συμμετοχή όλων των μαθητών της τάξης και τα επιχειρήματά τους να συγκλίνουν στα α) γεωμετρικά σχήματα, β) σε εικόνες της καθημερινότητας, γ) στους τρόπους κατασκευής και δ) στην Τέχνη.

ABSTRACT. Η ικανότητα των δασκάλων να οργανώνουν τις ποσότητες σε 3 επίπεδα μονάδων θεωρούμε ότι αποτελεί αναπόσπαστο στοιχείο της μαθηματικής γνώσης τους για τη διδασκαλία. Στην εργασία αυτή, αναλύουμε ορισμένα στοιχεία που συλλέξαμε από την προσπάθεια μιας τριμελούς ομάδας φοιτητών - μελλοντικών δασκάλων (ΦΜΔ) να βοηθήσει μια μαθήτρια της ΣΤ΄ δημοτικού να κατανοήσει τον πολλαπλασιασμό κλασμάτων. Τα αποτελέσματα δείχνουν τον σημαντικό ρόλο που έχει η ικανότητα των ΦΜΔ να συντονίζουν διαφορετικά επίπεδα μονάδων στη δυνατότητά τους να στηρίζουν την ανάπτυξη της ποσοτικής σκέψης των μαθητών, όταν λύνουν προβλήματα πολλαπλασιασμού κλασμάτων.

ABSTRACT. Η δημιουργικότητα των μαθητών στα μαθηματικά μπορεί να καλλιεργηθεί μέσω της αναζήτησης πολλών λύσεων σε δραστηριότητες ανοιχτής απάντησης. Ωστόσο, οι εκπαιδευτικοί συχνά δεν επιλέγουν ή δεν αξιοποιούν κατάλληλα τέτοιες δραστηριότητες. Η παρούσα εργασία εξετάζει τον βαθμό στον οποίο αξιοποιούν δραστηριότητες ανοιχτής απάντησης επτά εν ενεργεία εκπαιδευτικοί πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης, μέσω παρατήρησης της διδασκαλίας τους, πριν από και μετά τη συμμετοχή τους σε επιμορφωτική παρέμβαση εστιασμένη στην καλλιέργεια της μαθηματικής δημιουργικότητας. Αναδεικνύεται η ένδεια δραστηριοτήτων ανοιχτής απάντησης στη σχολική πραγματικότητα και ο δισταγμός των εκπαιδευτικών να σχεδιάσουν οι ίδιοι τέτοιες δραστηριότητες.

ABSTRACT. Η μελέτη εστιάζει στην αλληλεπίδραση της στιγμιαίας λήψης αποφάσεων των εκπαιδευτικών μαθηματικών στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση και των συναισθημάτων που αναπτύσσουν, μέσω των πόρων που συντελούν σε αυτή. Δεδομένα της έρευνας αποτέλεσαν τρεις βιντεοσκοπημένες διδασκαλίες από τέσσερεις εκπαιδευτικούς, εφτά επιμορφωτικές συναντήσεις, και τέσσερεις, ημιδομημένες συνεντεύξεις με κάθε εκπαιδευτικό. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν ότι τα οι στιγμιαίες αποφάσεις των εκπαιδευτικών δεν διαμορφώνονται μόνο από τα συναισθήματά τους, αλλά και από άλλους πόρους με τις εξής διαστάσεις: κοινωνική-χωρική, ηθική-ιδεολογική, προβλεπτική-χρονική, συστημική-αναπτυξιακή και πειθαρχική υποχρέωση.

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία αναλύει τις δράσεις μιας εκπαιδευτικού όταν προσπαθεί να συμπεριλάβει και να αξιοποιήσει τη μαθηματική συνεισφορά δύο μαθητών περίπτωσης. Οι μαθητές περίπτωσης είναι μια μαθήτρια που δυσκολεύεται πολύ στα μαθηματικά (ΠΔυ) και μια μαθήτρια που κατανοεί με μεγάλη ευκολία τα μαθηματικά (ΠΕυ). Χρησιμοποιείται το θεωρητικό σχήμα TRC (Teacher Response Coding) κωδικοποίησης της ανταπόκρισης της εκπαιδευτικού στις απαντήσεις των δύο μαθητών. Τα αποτελέσματα υποστηρίζουν ότι η επιλογή ενός έργου με υψηλή μαθηματική πρόκληση αλλά χωρίς ανάγκη προ απαιτούμενών γνώσεων καθώς και το είδος των δράσεων ανταπόκρισης της εκπαιδευτικού υποστήριξε τη θετική συνεισφορά των μαθητών περίπτωσης στη συζήτηση στην ολομέλεια της τάξης.

ABSTRACT. Με τη θεωρητική οπτική της κριτικής μαθηματικής εκπαίδευσης, η τάξη προσεγγίζεται ως δυναμικό πλαίσιο λειτουργίας της δημοκρατικής και κριτικής πολιτειότητας του παιδιού/μελλοντικού πολίτη. Η παρούσα μελέτη εστιάζει στο ρόλο του/της εκπαιδευτικού και τις συνέπειες των διδακτικών πρακτικών στην προοπτική της μαθηματικής ενδυνάμωσης/χειραφέτησης των παιδιών. Η ανάλυση των απαντήσεων στις ερωτήσεις μιας συνέντευξης και των διδακτικών πρακτικών δύο έμπειρων εκπαιδευτικών που συμμετείχαν στην έρευνα έδειξε ότι η διαμαθητική επικοινωνία και η συνεργατική οικοδόμηση των εννοιών ως δημοκρατική διάσταση της μάθησης δεν υποστηρίζονται στην τάξη των μαθηματικών, συντηρώντας ένα χαμηλό επιστημολογικό πλαίσιο ενδυνάμωσης/χειραφέτησης των παιδιών.

ABSTRACT. Το αναλυτικό πρόγραμμα της προσχολικής εκπαίδευσης στην Ελλάδα προτείνει τη γνωριμία των παιδιών με διαδικασίες μοιρασιάς εστιάζοντας στην ίση κατανομή αντικειμένων σε ποικίλα πλαίσια. Αυτόνομες μαρξιστικές και αντικαπιταλιστικές προσεγγίσεις των θεωριών των κοινών υποστηρίζουν την στροφή μιας κοινότητας προς την μοιρασιά ως βασικό στοιχείο για την διαμοίραση πόρων αλλά κύρια για την ανάπτυξη σχέσεων αλληλεγγύης μεταξύ των μελών της. Στην παρούσα μελέτη διερευνάται πώς η έννοια μοιράζω μπορεί να αποτελεί ταυτόχρονα έναυσμα για την ενεργή εμπλοκή των παιδιών σε δράσεις που αφορούν τα κοινά αλλά και παράγοντα για την δημιουργία συνθηκών δημιουργικής σύμπραξης και κριτικής αμφισβήτησης μιας γενικευμένης χρήσης της έννοιας στην πράξη.

ABSTRACT. Στην παρούσα εργασία εξετάστηκε το επίπεδο δημιουργικότητας των παιδιών σε έργα κατασκευής μαθηματικού προβλήματος που αφορούν γραφικές παραστάσεις. Ζητήθηκε από 98 παιδιά Στ’ τάξης να κατασκευάσουν όσα περισσότερα προβλήματα μπορούν αξιοποιώντας πληροφορίες από ένα ραβδόγραμμα μίας μεταβλητής, ένα κυκλικό διάγραμμα κι ένα ραβδόγραμμα δύο μεταβλητών. Το χαμηλότερο επίπεδο δημιουργικότητας εμφανίστηκε στο ραβδόγραμμα μίας μεταβλητής, ενώ το ραβδόγραμμα δύο μεταβλητών και το κυκλικό διάγραμμα ευνόησαν την ευχέρεια και την πρωτοτυπία των παιδιών, αντίστοιχα. Υψηλές συσχετίσεις βρέθηκαν ανάμεσα στους δείκτες δημιουργικότητας, αναδεικνύοντας τη δυναμική αξιοποίησης των γραφικών παραστάσεων για την καλλιέργεια της δημιουργικότητας.

ABSTRACT. Η συσχέτιση της επίσημης μαθηματικής γλώσσας με την καθημερινή φυσική γλώσσα είναι σύνθετη. Στην ελληνική γλώσσα, η λέξη σύνολο έχει πολλαπλές έννοιες. Σε αυτήν την εργασία διερευνάται με ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους η επίδραση της φυσικής γλώσσας των μαθητών των τελευταίων τάξεων των τριών σχολικών βαθμίδων στην νοηματοδότηση της έννοιας του συνόλου. Τα αποτελέσματα δείχνουν ότι οι διαφορετικές σημασίες του όρου και της χρήσης του στην ελληνική γλώσσα επηρεάζουν πολλούς μαθητές στη νοηματοδότηση τη έννοιας του συνόλου στα Μαθηματικά.

ABSTRACT. Στην παρούσα μελέτη εξετάστηκε η υπόθεση ότι λάθη σε εξισώσεις και ανισώσεις μπορεί να εμφανίζονται λόγω της παρανόησης του φαινομενικού προσήμου των αλγεβρικών εκφράσεων. Επίσης, εξετάστηκε η επίδραση μιας παρέμβασης με λανθασμένα παραδείγματα σε ανατρεπτικό κείμενο στην αντιμετώπιση της παρανόησης. 109 μαθητές Γυμνασίου συμμετείχαν σε προ, μετα- και μεταγενέστερο έλεγχο. Στην πειραματική ομάδα (Ν=44) παρουσιάστηκαν λανθασμένα παραδείγματα ανισώσεων ενώ στην ομάδα ελέγχου (Ν=65) ανάλογα ορθά παραδείγματα σε επεξηγηματικό κείμενο. Τα αποτελέσματα υποστήριξαν την κύρια υπόθεση. Λανθασμένα και ορθά παραδείγματα ήταν αποτελεσματικά, αλλά χωρίς μακροπρόθεσμα οφέλη.

ABSTRACT. Σκοπός της εργασίας είναι ο εντοπισμός ιδιαίτερων χαρακτηριστικών των μαθηματικών δραστηριοτήτων που σχεδίασε μία εκπαιδευτικός Ε΄ Δημοτικού με απώτερο στόχο την προετοιμασία των μαθητών της για τη μαθηματική μετάβαση στο Γυμνάσιο. Η εκπαιδευτικός συμμετείχε σε ένα πρόγραμμα επαγγελματικής ανάπτυξης εστιασμένο στην μετάβαση στα μαθηματικά από το Δημοτικό στο Γυμνάσιο. Η ανάλυσή μας επικεντρώθηκε στη διαδικασία κατασκευής προβλήματος. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν την σημασία ενός πλαισίου που παρακινεί τους μαθητές, την γνωστική πολυπλοκότητα, αλλά και την εναρμόνιση με το Αναλυτικό Πρόγραμμα ως σημαντικά χαρακτηριστικά της προετοιμασίας μαθητών για τη μετάβαση.

ABSTRACT. Η εκπαίδευση των παιδιών, από την πρώτη σχολική ηλικία, στα μαθηματικά και στην ασφαλή οδική συμπεριφορά αποτελούν δύο σημαντικούς πυλώνες της πολιτειότητας, η οποία στοχεύει στην ανάπτυξη ενός ενημερωμένου, αυτόνομου και υπεύθυνου μελλοντικού πολίτη. Στο πλαίσιο αυτό σχεδιάστηκε διαθεματικό επιτραπέζιο παιχνίδι για την καλλιέργεια της σωστής οδικής συμπεριφοράς το οποίο συνδυάζει και στοιχεία μαθηματικών και απευθύνεται σε παιδιά πρώτης σχολικής ηλικίας. Η πειραματική πραγματοποίηση του παιχνιδιού, σε τμήματα νηπιαγωγείου, έδειξε ότι μπορεί να συμβάλει στην ανάπτυξη ικανοτήτων αναγνώρισης της σωστής οδικής συμπεριφοράς και στην ανταπόκριση στα θέματα των μαθηματικών.

ABSTRACT. Ερευνητικές προσπάθειες έχουν αναδείξει το ζήτημα της δημιουργικότητας στην εκπαίδευση, εξετάζοντας εάν αφορά συγκεκριμένους τομείς (όπως τα μαθηματικά) ή αποτελεί γενική ικανότητα που καλύπτει πολλούς τομείς. Η παρούσα μελέτη διερευνά τη σχέση της μαθηματικής δημιουργικότητας με την αυτο-αξιολόγηση της δημιουργικότητας σε 40 μαθητές Ε’ τάξης. Αξιοποιήθηκαν ένα ανοικτού τύπου μαθηματικό έργο για την αξιολόγηση της μαθηματικής δημιουργικότητας και ο κατάλογος αυτό-αναφοράς CAQ των Carson et al. (2005) για τη γενική δημιουργικότητα. Σημαντική θετική συσχέτιση βρέθηκε ανάμεσα στην πρωτοτυπία και την ευελιξία των παιδιών και την αυτο-αξιολόγηση της δημιουργικότητάς τους.

ABSTRACT. ΝΕΟ ΠΡΟΓΡΑΜΜΑ ΣΠΟΥΔΩΝ ΓΙΑ ΤΑ ΜΑΘΗΜΑΤΙΚΑ ΣΤΟ ΔΗΜΟΤΙΚΟ ΣΧΟΛΕΙΟ: ΜΙΑ ΜΕΛΕΤΗ ΓΙΑ ΤΗΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΣΗ ΤΩΝ ΕΚΠΑΙΔΕΥΤΙΚΩΝ ΣΤΗΝ ΑΝΑΘΕΩΡΗΣΗ ΤΗΣ ΔΙΔΑΚΤΙΚΗΣ ΠΡΑΞΗΣ

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία αποτελεί μέρος μια ευρύτερης έρευνας-δράσης για τη διδασκαλία μαθηματικών σε μαθητές με αναπηρία στη δευτεροβάθμια εκπαίδευση. Στόχος της εργασίας είναι να μελετηθεί με ποιον τρόπο μπορεί να λειτουργήσει η συνεργασία ενός μαθηματικού και ενός γεωπόνου για την εκπαίδευση τριών μαθητών με νοητική αναπηρία σε ειδικό σχολείο δευτεροβάθμιας εκπαίδευσης. Φαίνεται ότι οι εκπαιδευτικοί ωφελήθηκαν σε επίπεδο επαγγελματικής ανάπτυξης και οι μαθητές σε μαθησιακό επίπεδο ενισχύοντας και την αυτονομία τους, ταυτόχρονα. Παράλληλα, εντοπίστηκαν προκλήσεις, όπως δομικά ζητήματα, ενώ αναδείχθηκαν ορισμένοι βασικοί παράγοντες επιτυχίας της συνεργασίας, όπως η εμπιστοσύνη.

ABSTRACT. Η παρούσα έρευνα μελετά τις δράσεις συνδιδασκαλίας μιας εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής με εκπαιδευτικούς γενικής αγωγής, κατά την Παράλληλη Στήριξη σε μαθητές ειδικές εκπαιδευτικές ανάγκες στα μαθηματικά. Η έρευνα πραγματοποιήθηκε σε γενικό Γυμνάσιο, τα ερευνητικά δεδομένα συλλέχθηκαν από το ερευνητικό ημερολόγιο της εκπαιδευτικού ειδικής αγωγής και πραγματοποιήθηκε ποιοτική ανάλυση κατά την οποία αναδείχθηκαν δράσεις συνδιδασκαλίας. Τα αποτελέσματα αναδεικνύουν δράσεις συνδιδασκαλίας στη μορφή του συν-προγραμματισμού όπως συζητήσεις σε θέματα οργάνωσης της ύλης και δράσεις συν-εκπαίδευσης και συν-αξιολόγησης όπως ο διαμοιρασμός και η εναλλαγή ρόλων ευθύνης.

ABSTRACT. Το Στρογγυλό Τραπέζι πραγματεύεται το ρόλο της μαθηματικής εκπαίδευσης για την ανάπτυξη κριτικής σκέψης, δημοκρατικής συνείδησης και εν τέλει ενεργού πολιτειότητας με διαφορετικές εστιάσεις/προτάσεις/θεωρήσεις από τους συμμετέχοντες. Κατ’ αρχάς προτείνεται η υιοθέτηση μιας μετασχηματιστικής λειτουργίας της Μαθηματικής εκπαίδευσης ως μέσον για την αντιμετώπιση πολύπλοκων και ασαφών προβλημάτων που χαρακτηρίζουν τις σύγχρονες κοινωνίες. Μια άλλη εστίαση αφορά στη μαθηματική συλλογιστική και στον τρόπο, μέσα από κατάλληλες πρακτικές, μπορεί να αναπτυχθεί αυτή στην πρωτοβάθμια εκπαίδευση. Στη συνέχεια το ενδιαφέρον μεταφέρεται στους εκπαιδευτικούς και στον εν δυνάμει ρόλο τους στην ανάπτυξη δημοκρατικής συνείδησης και πολιτειότητας, μέσα από απελευθερωτικές πρακτικές διδασκαλίας καθώς και την ανάγκη για κατάλληλη επαγγελματική ανάπτυξη που μπορεί να στηρίξει αυτές τις πρακτικές δίνοντας έμφαση σε επιλογές οραματικού χαρακτήρα. Τέλος τονίζεται η ανάγκη για ενσωμάτωση περιβαλλοντικών θεμάτων στη μαθηματική εκπαίδευση με τις συνθετικές εργασίες να προτείνονται ως εργαλείο ευαισθητοποίησης των μαθητών.

ABSTRACT. Ο χρόνος είναι ιδιαίτερη διάσταση της μαθηματικής εκπαίδευσης και ακόμα πιο ιδιαίτερη συνθήκη της μαθηματικής αξιολόγησης. Η πίεση χρόνου σε διαγωνίσματα μαθηματικών και η έμφαση για ταχύτητα αποτελούν ιδιαίτερα σημεία της μαθηματικής αξιολόγησης που της δίνουν ιδιαίτερη φόρτιση με κοινωνικές και πολιτικές προεκτάσεις. Στο παρόν άρθρο περιγράφω το ερευνητικό μου project για την μελέτη αυτών των ζητημάτων, το οποίο περιλαμβάνει συνεντεύξεις μαθητών πριν και μετά δώσουν πανελλήνιες στα μαθηματικά, συνέντευξη με θεματοθέτες πανελληνίων και παρέμβαση με ομάδες μαθητών ώστε αυτοί να λύσουν ασκήσεις μαθηματικών με ή χωρίς πιεστικά χρονικά περιθώρια.

ABSTRACT. Η παρούσα εργασία αφορά σχεδιασμό διδακτικής παρέμβασης με στόχο την ανάπτυξη δομικής αντίληψης της έννοιας του γραμμικού συστήματος μέσα από την εμφάνισή και ανάπτυξη τους στους πολιτισμούς των Βαβυλωνίων, Αιγυπτίων, Ελλήνων, Κινέζων και στη διάρκεια του Μεσαίωνα και της Αναγέννησης στην Ευρώπη. Η εργασία έγινε στο πλαίσιο του Αναλυτικού Ισχύοντος Προγράμματος Σπουδών του Ελληνικού Εκπαιδευτικού Συστήματος. Η παρέμβαση εφαρμόστηκε σε τμήμα 6 μαθητών της Γ΄ Γυμνασίου κατά το σχολικό έτος 2019-2020. Λαμβάνοντας υπόψη την Ιστορία των Μαθηματικών χρησιμοποιήθηκαν φύλλα εργασίας, pretest, posttest και ερωτηματολόγιο με στόχο την κατανόηση των εννοιών από τους μαθητές των γραμμικών συστημάτων και των τρόπων επίλυσής τους. Αναδείχθηκε η θετική συμβολή της Ιστορίας των Μαθηματικών αλλά και των ομαδοσυνεργατικών δραστηριοτήτων στην απόκτηση δομικής αντίληψης της έννοιας και στη δυνατότητα αλλαγής στάσης των μαθητών απέναντι στα Μαθηματικά.

ABSTRACT. Στην παρούσα εργασία γίνεται μια αναφορά στην διδακτική αξιοποίηση των ψηφιακών περιβαλλόντων DGE-CAS που τους έχει αφαιρεθεί η δυνατότητα χρήσης κάποιου εργαλείου του περιβάλλοντος (περιβάλλον υπό περιορισμό) σε συνδυασμό με ανοικτό task. H ανάλυση των επιχειρημάτων και συλλογιστικής των μαθητών ανέδειξε ότι η χρήση τέτοιων περιβαλλόντων δημιούργησε μαθηματικά επιχειρήματα, καθώς και ότι οι μαθητές ενεπλάκησαν με σημαντικές αλγεβρικές και γεωμετρικές έννοιες.

ABSTRACT. Αντικείμενο της παρέμβασής, είναι η αξιοποίηση του διαδραστικού πίνακα και αν/πως αυτή επηρεάζει τις διαφορετικές τυπολογίες των μαθητών σε μια τάξη.Επιλέχθηκαν τέσσερις μαθητές περίπτωσης στους οποιους εστιάσαμε την παρατήρησή μας.Ακολουθήσαμε τις βασικές αρχές της Μελέτης Μαθήματος (lesson study) και αποτυπώσαμε τις παρατηρησεις και τον αναστοχασμό μας πανω σε δραστηριοτητες του φύλλου εργασίας που μοιράστηκε.Ένα μέρος του φύλλου εργασίας δημιουργήθηκε με χρήση τεχνητής νοημοσύνης.

ABSTRACT. Η πρόσφατη πανδημία άφησε έντονο αποτύπωμα στα μαθησιακά περιβάλλοντα με την αποδοχή ψηφιακών, σύγχρονων και ασύγχρονων, μέσων ως ισοδύναμων της διδασκαλίας και μάθησης σε φυσικό χώρο. Στην Ελλάδα νομοθετήθηκε η χρήση ψηφιακών ασύγχρονων ήκαι σύγχρονων τρόπων διδασκαλίας ως εναλλακτικές ισοδύναμες της δια ζώσης διδασκαλίας σε περιπτώσεις έκτακτων συνθηκών, καταδεικνύοντας τη θεσμική αποδοχή της διδακτικο-μαθησιακής συνέχειας στον χώρο των υβριδικών/μικτών μαθησιακών περιβαλλόντων. Ισοδυναμία και συνέχεια που φαίνεται να είναι ανεξάρτητες του μαθήματος που διδάσκεται, των εκπαιδευτικών, των παιδιών, της σχολικής μονάδας, του στενότερου και ευρύτερου κοινωνικοπολιτισμικού πλαισίου κ.τ.λ. Όμως, κάτι τέτοιο δεν θεωρείται δεδομένο από την επιστημονική έρευνα, με πλήθος σχετικών εργασιών (π.χ. De Freitas κ.ά., 2020). O χώρος μπορεί να ιδωθεί ως μια τριάδα πόλων (Lefebvre, 1991): ιδεατού (conceived), αισθητηριακού (perceived), και βιωμένου (lived). Αντλώντας από τη φαινομενολογική ιδέα της αποβλεπτικότητας (Sokolowski, 2000) και της εννοιοποίησης της σχολικής μονάδας ως σύστημα (Bertalanffy, 1968), ο υβριδικός χώρος αναδύεται στην πολύπλοκη αποβλεπτική σχέση σχεδιαστών, χρηστών και φυσικών νόμων της υλικότητάς του. Συνεπώς, προτείνεται η επανεξέταση ιζηματοποιημένων χωρικών νοηματοδοτήσεων στην υβριδική τάξη των μαθηματικών για να διερευνηθούν οι εκπαιδευτικές και παιδαγωγικές δυνατότητες και (α)συνέχειες τους με έμφαση στην ενσώματη μάθηση, τη διεπιστημονικότητα, την οικογένεια, και τη συμπερίληψη.

ABSTRACT. Το Νέο Πρόγραμμα Σπουδών (ΝΠΣ) για τα Μαθηματικά υποστηρίζει τη γνωστική-ατομική και την κοινωνικο-πολιτισμική-συμμετοχική προσέγγιση των μαθηματικών. Με βάση αυτό το δεδομένο, σχεδιάστηκε μια επιμόρφωση εκπαιδευτικών ΠΕ03 (Μαθηματικών) στις ΔΔΕ Ανατολικής Θεσσαλονίκης, ΔΔΕ Πέλλας και ΔΔΕ Δυτικής Μακεδονίας με θέμα «Η συμπερίληψη και η διαφοροποιημένη διδασκαλία». Η επιμόρφωση πραγματοποιήθηκε 20.12.2023 και 17.01.2024 μέσω της πλατφόρμας webex και συμμετείχαν 152 εκπαιδευτικοί. Κεντρική ομιλήτρια ήταν δρ Ιωάννα Ντέρη. Το θέμα της ομιλίας ήταν «Η συμπερίληψη στη σχολική κοινότητα».

ABSTRACT. Η παρούσα μελέτη σχεδιάζει και υλοποιεί μία ανοιχτή διερεύνηση με το προγραμματιστικό εργαλείο MaLT2, πάνω στο ζήτημα της εγγραψιμότητας. Απευθύνεται σε παιδιά Γ’ Γυμνασίου και αφορά το σχεδιασμό του εσωτερικού μίας τρελόμπαλας - ουσιαστικά δηλαδή, την εγγραφή δισδιάστατων ή τρισδιάστατων γεωμετρικών αντικειμένων σε κύκλο και σε σφαίρα.

ABSTRACT. Αυτή η εργασία διερευνά τις μετασχηματιστικές δυνατότητες της ενσωμάτωσης της φιλοσοφίας του Deleuze, της μαθηματικής εκπαίδευσης και του θεάτρου στα δημοτικά σχολεία, εστιάζοντας σε μια μελέτη περίπτωσης με μαθητές της τρίτης τάξης. Η μελέτη περίπτωσης περιγράφει ένα επεισόδιο διδασκαλίας όπου οι μαθητές ασχολούνται ενεργά με την έννοια των δεκαδικών αριθμών μέσω συνεργατικών συζητήσεων, δραματοποιήσεων και στοχαστικών αξιολογήσεων. Τα αποτελέσματα καταδεικνύουν ενισχυμένη κατανόηση, αυξημένη συμμετοχή των μαθητών και ανάπτυξη δημιουργικότητας και συνεργατικών δεξιοτήτων. Τα ευρήματα υπογραμμίζουν τη σημασία της υιοθέτησης ενός ολιστικού εκπαιδευτικού παραδείγματος που εκτιμά τόσο τις γνωστικές όσο και τις συναισθηματικές πτυχές της μάθησης.

ABSTRACT. Το Πρόγραμμα «Εκπαίδευση για την Ένταξη», είναι ένα δωρεάν και μοριοδοτούμενο πρόγραμμα για εκπαιδευτικούς και στελέχη της εκπαίδευσης που εμπλέκονται στην εκπαίδευση παιδιών με προσφυγικό/μεταναστευτικό υπόβαθρο.

ABSTRACT. Το πρόγραμμα ACTinPRISON [1] στοχεύει στη διεύρυνση των εκπαιδευτικών εμπειριών νεαρών παραβατών. Ο καινοτόμος σχεδιασμός του χρησιμοποιεί διαλογικές μεθόδους για το σχεδιασμό και την ανάπτυξη εναλλακτικών μορφών εκπαίδευσης για νεαρούς κρατούμενους. Αναγνωρίζοντας την ανάγκη οι εκπαιδευτικοί να κατανοήσουν καλύτερα τη ζωή κοινωνικά αποκλεισμένων νέων—συχνά πολλαπλώς αποκλεισμένων—το πρόγραμμα φέρνει μαζί ως συνεργάτες υποψήφιους εκπαιδευτικούς με νεαρούς κρατούμενους δημιουργώντας κοινούς χώρους ισότιμης αλληλεπίδρασης, μάθησης και αμοιβαίας ενδυνάμωσης.

ABSTRACT. Πώς μπορούμε να εκπαιδεύσουμε έναν μελλοντικό δάσκαλο και μια μελλοντική δασκάλα να διδάξει κάτι που τον/την κάνει να νιώθει συναισθηματικά και γνωστικά άβολα (τουλάχιστον); Η αρνητική συναισθηματική σχέση των μελλοντικών εκπαιδευτικών πρωτοβάθμιας εκπαίδευσης με τα μαθηματικά καταγράφεται διεθνώς (Bekdemir, 2010), η οποία μπορεί να συνδέεται με το γεγονός ότι σε διάφορες χώρες αναμένεται να διδάξουν μαθηματικά, χωρίς να αναγνωρίζονται θεσμικά ή να αυτοπροσδιορίζονται ως μαθηματικοί και, άρα, υπάρχει μια εγγενής σύγκρουση μεταξύ της επιστημονικής και της επαγγελματική τους ταυτότητας (Reid et al, 2008). Η ψηφιακή αφήγηση επιτρέπει την ανάπτυξη μιας θετικής συναισθηματικής σχέσης με τη μαθησιακή διαδικασία (Meimaris, 2017). Σε προηγούμενη έρευνα (Moutsios-Rentzos κ.ά., 2019, υπό έκδοση), χρησιμοποιήθηκε η Ψηφιακή Αφήγηση για τη στήριξη μελλοντικών εκπαιδευτικών στον θετικό μετασχηματισμό της συναισθηματικής τους σχέσης με τα μαθηματικά. Στο ερευνητικό έργο REMEDIATE [1] επεκτείνουμε το πεδίο εφαρμογής για να συμπεριλάβουμε γνωστικές πτυχές (με μαθηματικά περιεχόμενα που θα σχετίζονται με το περιεχόμενο των αφηγήσεων). Σε αυτό το πλαίσιο, το REMEDIATE έχει σχεδιαστεί για να στηρίξει την αναστοχαστική ανακατασκευή της σχέσης φοιτητών και φοιτητριών ενός Παιδαγωγικού Τμήματος Δημοτικής Εκπαίδευσης με τα μαθηματικά και τη διδασκαλία τους. Η πολυτροπική έκφραση μέσω ψηφιακών αφηγήσεων των προσωπικών εμπειριών και συναισθηματικών σχέσεων συνυφασμένων με συγκεκριμένα μαθηματικά περιεχόμενα που αναφέρονται στις αφηγήσεις αναμένεται να στηρίξει την αντιμετώπιση γνωστικών και συναισθηματικών δυσκολιών με τα μαθηματικά. Στο επίκεντρο της προσέγγισής μας βρίσκεται η υπόθεση ότι η συναισθηματική τους σχέση με τα μαθηματικά είναι συχνά μια «τραυματική» σχέση που χρειάζεται μια «θεραπευτική» διαδικασία για να αντιμετωπιστεί (Μούτσιος-Ρέντζος κ.ά., υπό έκδοση). Βάσει αυτού, των χαρακτηριστικών του πληθυσμού αναφοράς, και των επτά βημάτων για τη δημιουργία ψηφιακών αφηγήσεων του Lambert (2013), οργανώθηκε ένας σχεδιασμός πέντε συνιστωσών (ψηφιακή αφήγηση, συναισθηματική σχέση, γνωστική σχέση, ατομικοί αναστοχασμοί, συλλογικοί αναστοχασμοί· αντλώντας από Μούτσιος-Ρέντζος κ.ά., 2019), με στόχο οι μελλοντικοί και μελλοντικές εκπαιδευτικοί να βιώσουν εκ νέου τα μαθηματικά ως μια κοινωνικο-πολιτισμική δραστηριότητα με αναφορικότητα στην καθημερινή ζωή.

ABSTRACT. Το Erasmus+ project Promoting Data Science Education for Teacher Education at the University and Professional development level (DataSETUP) (2023-2026) στοχεύει στην προώθηση της εκπαίδευσης στην Επιστήμη των Δεδομένων (Data Science) στα σχολεία, ενισχύοντας τις επαγγελματικές γνώσεις των μελλοντικών εκπαιδευτικών στον τομέα της εκπαίδευσης στην Επιστήμη των Δεδομένων.

ABSTRACT. Παρουσίαση ερευνητικού προγράμματος

Το παρόν ερευνητικό πρόγραμμα ανήκει στους Τομείς Τεχνολογιών Αιχμής: Προηγμένα Υλικά [Key Enabling Technologies (KETs): Advanced materials] και χρηματοδοτήθηκε μέσω του Έργου: «Γραφείο Μεταφοράς Τεχνολογίας του Ειδικού Λογαριασμού Κονδυλίων Έρευνας του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας», Ειδική δράση: Ωρίμανση Ερευνητικών Αποτελεσμάτων «Proof of Concept».

Στόχοι ερευνητικού προγράμματος: Τα τελευταία χρόνια το διεθνές ερευνητικό ενδιαφέρον έχει στραφεί στην αξιοποίηση της τεχνολογίας eye-tracker για τη βελτίωση των εκπαιδευτικών διαδικασιών, αλλά και την χαρτογράφηση των νοητικών αναπαραστάσεων (Hutzler & Wimmer, 2004; JothiPrabha, Bhargavi, & Deepa Rani, 2023; Strohmaier, et al., 2020). Ωστόσο, παρά το προαναφερθέν γεγονός, στην Ελλάδα παραμένουν ανεπαρκή τα διαθέσιμα ερευνητικά δεδομένα. Έτσι, δεν είναι απολύτως σαφές εάν οι αναγνωστικές δυσκολίες των ατόμων με δυσλεξία προκαλούνται μόνο εξαιτίας ελλειμμάτων φωνολογικής επεξεργασίας ή αν εδράζονται και σε ελλείμματα μη φωνολογικής φύσης, όπως για παράδειγμα αυτά της οπτικής επεξεργασίας (Jones et al., 2008; Jones et al., 2009; Wolf & Bowers, 1999). Επίσης, δεν είναι σαφώς καθορισμένος ο αντίκτυπος των δυσκολιών οπτικής επεξεργασίας στην αριθμητική ευχέρεια των ατόμων με δυσλεξία (Wilson et al., 2015). Επιπροσθέτως, οι εγγενείς δυσκολίες των φοιτητών με δυσλεξία στους προαναφερθέντες τομείς δύνανται να επηρεάσουν την μετέπειτα επαγγελματική τους ανάπτυξη και αποκατάσταση. Η ανάπτυξη τεχνολογιών ικανών να αντισταθμίζουν σε ένα βαθμό τις δυσκολίες που αντιμετωπίζουν, αλλά και η ενσωμάτωση τεχνολογιών eye-tracking, υπό συγκεκριμένες προϋποθέσεις, σε υπάρχουσες εκπαιδευτικές εφαρμογές θα μπορούσε να συνδράμει τους φοιτητές στην επαγγελματική τους ανάπτυξη.

Μέθοδος: Καθώς, η παρούσα έρευνα εστιάζεται στη διερεύνηση της αιτιολογικής βάσης των εγγενών δυσκολιών των ατόμων με δυσλεξία αναφορικά με την ανάγνωση και την αριθμητική ευχέρεια, επιλέχθηκε η μέθοδος του πειραματικού σχεδίου.

Συμμετέχοντες: Οι συμμετέχοντες/ουσες στην πιλοτική μελέτη ήταν 11 φοιτήτριες/τές με δυσλεξία και 11 φοιτήτριες/τές χωρίς δυσλεξία, ηλικίας 17-23 ετών, οι οποίοι ήταν όλοι ελληνόφωνοι. Η πειραματική διαδικασία πραγματοποιήθηκε στο Εργαστήριο Δίγλωσσης Εκπαίδευσης του Παιδαγωγικού Τμήματος Ειδικής Αγωγής του Πανεπιστημίου Θεσσαλίας και χρησιμοποιήθηκε eye tracker τύπου Tobii X2-60Hz. Η ομάδα των φοιτητών/τριών με δυσλεξία περιλάμβανε συμμετέχοντες που είχαν επίσημη διάγνωση δυσλεξίας κατά τη πρωτοβάθμια ή δευτεροβάθμια εκπαίδευση.

Εργαλεία: Η RAN συνδέεται με διαδικασίες που συμβάλλουν στην αναγνωστική και αριθμητική ευχέρεια και μπορούν να διακρίνουν δυσλεξικούς από μη δυσλεξικούς αναγνώστες. H μέτρηση της RAN μέσω eye tracker απαιτεί (α) αποδέσμευση από προηγούμενα ερεθίσματα, (β) μετακίνηση της προσοχής στο επόμενο ερέθισμα και (γ) ανάδειξη της νέας περιοχής του κειμένου (Jones & Wolf, 2007). Η τεχνολογία οφθαλμικής ιχνηλάτησης δύναται να παρέχει προηγμένα υλικά-δεδομένα αναφορικά με τα παραπάνω, τα οποία δε δύνανται να συλλεχθούν με εναλλακτικές μεθοδολογίες που να μην αξιοποιούν τεχνολογίες αιχμής.

Αποτελέσματα: Τα αποτελέσματά της έρευνας κατέδειξαν ότι η διάρκεια πρώτης εστίασης (FFD) και η μέση διάρκεια εστίασης (AveFD) ήταν μεγαλύτερες και για τις δύο ομάδες σε γράμματα όπου υπήρχε ο παράγοντας “σύγχυσης” (confusable), από ό,τι σε γράμματα που δεν συγχέονταν εύκολα (non-confusable) στη συνθήκη αρχικού φωνήματος (Onset). Αυτά τα ευρήματα δείχνουν ότι η σύγχυση (confusability) φαίνεται να προσθέτει μια επιπλέον διάσταση, η οποία επιβαρύνει την επεξεργασία εκ μέρους των συμμετεχόντων. Αναφορικά με τις μετρήσεις της συνολικής διάρκειας εστίασης (Time Spent Gaze), τα ευρήματα έδειξαν ότι οι αναγνώστες με δυσλεξία ήταν πιο αργοί από τους αναγνώστες χωρίς δυσλεξία κατά την επεξεργασία και την κατονομασία των γραμμάτων σε όλες τις συνθήκες.

Ενδεικτικά, στην παραπάνω εικόνα μπορούμε να δούμε την οφθαλμική ιχνηλάτηση σε ένα έργο ταχείας κατονομασίας γραμμάτων. Οι κύκλοι αναπαριστούν εστιάσεις των οφθαλμών. Το μέγεθος του κύκλου είναι ανάλογο με τη διάρκεια της εστίασης. Πιο συγκεκριμένα, όσο μεγαλύτερος είναι ο κύκλος, τόσο μεγαλύτερη είναι η διάρκεια εστίασης, αντανακλώντας τις δυσκολίες του αναγνώστη στην κατονομασία του γράμματος. Οι γραμμές αναπαριστούν γρήγορες κινήσεις των οφθαλμών μεταξύ των εστιάσεων, οι μικρότερες γραμμές αντικατοπτρίζουν τις δυσκολίες του αναγνώστη.

ABSTRACT. H εργασία αφορά μια σύντομη παρουσίαση του προγράμματος ICSE Teacher Academy στο πλαίσιο του EU’s Teacher Academy. Στο πρόγραμμα συμμετέχουν 13 Ευρωπαικές χώρες στη δημιουργία επιμορφωτικών δράσεων για εκπαιδευτικούς STEM των χωρών αυτών. Οι δράσεις αφορούν διεθνή σεμινάρια. θερινά σχολεία καθώς και παρατήρηση μαθημάτων στην τριτοβάθμα εκπαίδευση. Η αξιολόγηση αυτών των δράσεων μέσα από ποσοτικές και ποιοτικές μεθόδους ανάλυσης θα φανεί μέσα από τις απόψεις των εκπαιδευτικών και των εκπαιδευτών.

ABSTRACT. Το Erasmus+ project Data Science Education in STEAM for Civic Engagement and Social Justice from the Early Years (DataScEd4CiEn) (2023-2026) στοχεύει στην ευαισθητοποίηση και την προετοιμασία των εκπαιδευτικών που διδάσκουν STEAM πεδία με σκοπό να συμπεριλάβουν στη διδασκαλία τους προβλήματα που να βασίζονται στην Επιστήμη των Δεδομένων (Data Science) και να αφορούν θέματα κοινωνικής ευαισθητοποίησης.